نویسنده: مجتبی یزدانی
بررسی وضعیت ورزش همگانی در کشورهای استرالیا، آلمان، ژاپن، مالزی، فنلاند و دانمارک نشان می‌دهد برنامه‌ی منظم برای رشد و توسعه ورزش همگانی در این کشورها بیش از 50 سال سابقه دارد. عوامل متعددی در این موفقیت نقش دارد که قبل از هر چیز می‌توان به رشد برنامه‌ی ورزش همگانی در چارچوب برنامه‌های ملی این کشورها و حمایت مؤثر دولت‌ها از این برنامه‌ها اشاره کرد. علاوه بر آن، توسعه‌‎ی باشگاه‌ها و اماکن عمومی ورزشی و تأسیس و شکل‌گیری انجمن‌های تخصصی مربوط به ورزش همگانی نیز قابل ذکر است (جوادی‌پور، 1390). عوامل اصلی توسعه‌ی ورزش همگانی در کشورهای مورد بررسی در این تحقیق عبارت‌اند از:
1. حمایت از توسعه‌ی باشگاه‌های ورزشی توسط مردم؛
2. توسعه‌ی برنامه‌های ورزش همگانی به صورت مداوم؛
3. توسعه‌ی اماکن ورزشی؛
4. توسعه‌ی انجمن‌های تخصصی مربوط به ورزش همگانی؛
5. نقش مؤسسه‌های دولتی؛
6. برگزاری جشنواره و برنامه‌های مختلف اجتماعی؛
7. بازاریابی؛
8. فرهنگ‌سازی برای توسعه‌ی ورزش همگانی؛
9. حمایت مالی دولت ملی و ایالتی؛
10. افزایش فعالیت در گروه‌های هدف شامل: جوانان، سالمندان، معلولان، مدارس، زنان، کارگران و کارمندان و...؛
11. داشتن استراتژی و سیاست‌های روشن و مدون برای توسعه‌ی ورزش همگانی؛
12. نقش بخش خصوصی. (جوادی‌پور و سمیع‌نیا، 1392)
میچل اف کولینز (2002) پژوهشی با عنوان «بررسی ورزش همگانی انگلستان» انجام داده که نتایج آن نشان می‌دهد تا سال 1982 هنوز در این کشور ورزش همگانی نشده و مشارکت مردان بیشتر از زنان است. همچنین جوانان بیشتر از افراد بالای 30 سال در ورزش‌های همگانی شرکت می‌کنند. نتیجه‌ی این تحقیقات نشان داده خانم‌های خانه‌دار، افرادی که مهارتی در رشته‌های ورزشی نداشتند یا نیمه‌ماهر بودند، کسانی که فاقد وسیله‌ی نقلیه بودند، اقشار کم درآمد و بیکار، معلولان مخصوصاً معلولان ذهنی، نتوانسته‌اند از امکانات ورزش همگانی استفاده کنند، لذا برای تسهیل در شرکت عامه‌ی مردم، به خصوص اقشار فوق، 200 مکان ورزشی را تعمیر و راه‌اندازی کردند؛ 200 استخر شنا و 800 سالن ورزشی تعمیر و راه‌اندازی شد؛ 200 استخر شنا و 800 سالن ورزشی و 682 پایگاه ورزش همگانی ارزان‌قیمت احداث کردند؛ 1977 مکان با تغییر کاربری به ورزش اختصاص داده شد. ایجاد 3000 زمین پرتاب نیزه، بهره‌برداری بیشتر از منابع آبی و خاکی و هوایی برای ورزش‌های همگانی، تربیت مربیان، اختصاص 20 میلیون پوند برای ایجاد تسهیلات جهت مشارکت مردم به خصوص زنان (یک میلیون نفر) و مردان (2/2 میلیون نفر) و افراد 13 تا 24 سال و 45 و 59 سال و بازنشستگان، از جمله اقدامات دیگر دولت انگلستان برای رشد و گسترش ورزش همگانی بود. (جوادی‌پور و سمیع‌نیا، 1392).
منبع مقاله :
یزدانی، مجتبی؛ (1395)، ورزش و مدیریت جهادی، تهران: تیسا، چاپ اول